Το 1904 εγκαινιάστηκε ως καφενείο και το 1910 ήρθε στην κατοχή του Κωνσταντίνου Νικολάου για ιδιωτική χρήση. Από το 1925 έως το 1940 χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του Άγγλου πρεσβευτή. Από το 1940 έως το 1945, επιτάχθηκε από τα στρατεύματα κατοχής των Γερμανών. Μετά τον πόλεμο, στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 στο κτίριο στεγάστηκε το σχολείο «Εκπαιδευτήρια Παράσχη» και το 1958 έως το 1976 το Νηπιαγωγείο «Ρήγας Φερραίος» και «Τα σπουργιτάκια». Από το 1976 έως το 1995, στεγάστηκε το σχολείο «Νέο Σχολείο» και από το 1995 έως το 1999 στεγάστηκε το κέντρο αναψυχής «Συρακούσες».
Το 2001 με την αφορμή της αντιπαροχής του συνολικού οικοπέδου, έγινε η μελέτη αποκατάστασης του κτιρίου από τον κ.Μιχάλη Νομικό και την κα Μαρία Δούσα με τη συνεργασία του κ. Χρήστου Κουλουκούρη. Το κτίριο παρουσίασε ιδιαίτερα σημαντικό ενδιαφέρον από τυπολογικά μορφολογικά και ιστορικά στοιχεία. Ιδιαίτερα αξίζει να σημειωθεί η βασική ιδέα της συντήρησης και αποκατάστασης που είχε σαν αποτέλεσμα την ανάδειξη του αρχικού χαρακτήρα του κτιρίου, προβάλοντας τις επιμέρους λεπτομέρειες της διαρρύθμισης και της κατασκευής.
Το όλο έργο έφερε σε πέρας ομάδα έμπειρων επιστημόνων και τεχνιτών όλων των ειδικοτήτων. Τη μελέτη εσωτερικού χώρου ανέλαβαν και εκπόνησαν ο κ. Χ. Κουλουκούρης και η κα Μαίρη Γράνη.