ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚIΑ ΣΤΟ ΠΑΝOΡΑΜΑ 1

Σε μία περίοδο ανάπτυξης διεύρυνσης της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, ένα νέο κτίριο κατοικίας, στο Πανόραμα, έρχεται να εκφράσει μία καινούργια πρόταση και να επηρεάσει στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου περιβάλλοντος ζωής. Ένα κύριο λιτό, με καθαρούς ορθογωνικούς όγκους, που εκφράζει μία συνειδητά ξεκάθαρη αρχιτεκτονική πρόταση. Η κατοικία βρίσκεται στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, έχει σχεδιαστεί προσεκτικά ώστε να αποφευχθούν κινήσεις νεοτερισμού και με βασικό κριτήριο την καλύτερη διαβίωση των χρηστών-ιδιοκτητών.

Βασικό απαιτούμενο στην τοποθέτηση του κτιρίου, ήταν η κατεύθυνση των κύριων χώρων προς τη θέα. Η κατοικία κτίστηκε σε ένα αγροτεμάχιο έκτασης 3.500 στρεμ. σχεδόν παράλληλα με το βασικό άξονα του δρόμου και τις υψομετρικές καμπύλες του έντονα επικλινούς εδάφους. Ο προσανατολισμός του είναι νοτιοδυτικός στους βασικούς χώρους της κατοικίας και στον μεγάλο άξονα όπου βρίσκονται τα υπνοδωμάτια και η κουζίνα. Απαρτίζεται από τρία επίπεδα. Η βασική του είσοδος είναι από το επίπεδο του δρόμου, όπου διασχίζοντας την λιτή και με σεβασμό στη φύση, διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου και αφήνοντας στα δεξιά το χώρο στάθμευσης, εισχωρεί κανείς στο εσωτερικό του κτιρίου. Από την κύρια είσοδο η πρώτη εντύπωση της διαμπερούς διάχυσης του φωτός συναρπάζει. Η άρρηκτη συνένωση του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου επιτυγχάνεται από τις συνεχόμενες επιφάνειες υαλοπετασμάτων.

Σημαντικό το υδάτινο στοιχείο, μια και τμήμα της πισίνας που βρίσκεται στο μπροστινό τμήμα του κτιρίου, εισχωρεί προς τον εσωτερικό χώρο της κατοικίας σε σχήμα "Γ" δίνοντας την εντύπωση ότι πισίνα και καθιστικό βρίσκονται σ’ έναν ενιαίο χώρο, χωρίς σαφή διαχωρισμό του έσω και του έξω.

Στη δεξιά πλευρά και με νοτιοδυτικό προσανατολισμό, βρίσκεται το καθιστικό με ένα λιτό τζάκι, ένα υπνοδωμάτιο και το W.C. ξένων, ενώ αριστερά εκτείνεται το κυρίως καθιστικό με την τραπεζαρία και την κουζίνα. Άμεση είναι η πρόσβαση των ιδιοκτητών-χρηστών στον εξωτερικό χώρο, είτε από το κυρίως καθιστικό, είτε από την κουζίνα.

Εκτός από αυτό το δέσιμο της θέας και του εξωτερικού με τον εσωτερικό χώρο, ενιαία είναι και η οπτική προς τον κατακόρυφο άξονα της κατοικίας, όπου επιτυγχάνεται με ένα εσωτερικό αίθριο, στο χώρο του κυρίως καθιστικού, όπου επιτρέπει την οπτική επαφή του επάνω επιπέδου, όπου βρίσκονται τα τρία υπνοδωμάτια και τα λουτρά με τη θέα του λιμανιού, της πόλης της Θεσσαλονίκης και την πισίνα του κήπου. Οι κλίσεις του εδάφους ήταν αρκετά έντονες κι έτσι αποφεύγονται τα μακρά τοιχία, αξιοποιήθηκε η λύση του καταρράκτη στο τελείωμα της πισίνας. Η τρίτη στάθμη του υπογείου, περιλαμβάνει αποθηκευτικούς χώρους, γυμναστήριο και ένα δεύτερο χώρο ανεξάρτητης διαμονής με ξεχωριστή πρόσβαση από το πλαϊνό τμήμα του κτιρίου, με σαλοκουζίνα, υπνοδωμάτιο και λουτρό. Αξιοποιώντας τις απότομες κλίσεις του φυσικού εδάφους, διαφορετικά επίπεδα αγκαλιάζουν και περιβάλλουν το κτήριο, δίνοντας τη δυνατότητα πρόσβασης προς την αυλή από όλους σχεδόν τους χώρους της. Η έλλειψη επενδυτικών υλικών και η χρωματική γκάμα, σχεδόν ανύπαρκτη, μόνο με αποχρώσεις του λευκού και του γκρί, η χρήση μόνο γυάλινων ελάχιστων επιφανειών και η χρησιμοποίηση μόνο κονιάματος στα επιχρίσματα του κτιρίου, έχει σκοπό την διακριτικότερη ύπαρξη του κτηρίου στο περιβάλλον, αξιοποιώντας μόνο την πλαστικότητα των όγκων.

Η ίδια λογική, χαρακτηρίζει και το εσωτερικό της μονοκατοικίας, με μοναδικά υλικά το ξύλινο δάπεδο του ισογείου και του ορόφου και τα λευκά επιχρίσματα στις υπόλοιπες κάθετες και οριζόντιες επιφάνειες του εσωτερικού χώρου, αφήνει σε πρωταγωνιστικό ρόλο το περιβάλλον γύρω από το κτήριο, μέσα από τα μεγάλα ανοίγματα.

Ένα κτίριο που εκφράζει πλήρως την υψηλή αισθητική των χρηστών του, αξιοποιεί πλήρως τις σύγχρονες λειτουργικές ανάγκες τους, και με σεβασμό προς το περιβάλλον του, δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για τη γενικότερη αισθητική της πόλης και τη συμβολή προς τη δημιουργική σχεδιαστική παραγωγή του σύγχρονου ελληνικού χώρου.